divendres, 3 de gener del 2014

ANY NOU, DECISIONS: CAP AL GIMNÀS

(TRADUCIÓN AL CASTELLANO AL FINAL DEL ARTÍCULO)

Nadal curt o llarg, segons com ho analitzi.
M'agrada desconnectar i he deconnectat.
-Uns dies a Barcelona, uns altres a París...però al final tot plegat ha estat una mica ràpid (a qui no li passa???). Ja sóc a Madrid i avui començo a treballar. Vacances curtes.
-Despertar-te cada dia preguntant-te com estarà el genoll i confiant que potser podràs començar a fer alguna cosa...i veure que no, que encara hi ha molèsties diverses i que, per tant, es manté la impossibilitat de sortir a córrer. No ens enganyem, és un calvari. Vacances llargues.
Però no sóc d'aquells que s'asseuen a esperar que passi el temps i succeeixin les coses. He caminat molt, m'he fet molts massatges i he provat una tecnologia (nova per a mi) que es veu que ja fa temps que s'utilitza a nivell de recuperació de lesions: INDIBA, a grans trets consisteix a aplicar corrents d'alta freqüència que activen els mecanismes d'autorecuperació de què disposa el cos. Així és com t'ho venen. I jo, que ara mateix no tinc res a perdre, ho provo. El resultat no ha estat tan evident com m'hauria agradat, però l'evolució és notable.
Notable, però sense córrer, encara.
Abans hi ha un pas que, tard o d'hora, havia de fer. Una decisió 'dolorosa' que havia de prendre: apuntar-me a un gimnàs. Aquells que em coneixeu sabreu que odio els gimnasos, però sóc conscient que necessito reforçar la musculatura que envolta el genoll, així com altres grups musculars (esquena, abdominals...) Enfortint-me una mica confio minimitzar el risc de lesions.
Al costat de casa han obert un centre molt maco, amb un munt de màquines que no tinc ni idea de la utilitat que tenen. Però ho aniré descobrint. M'hi he apuntat, per primera vegada a la meva vida. Jo, l'"antigimnasos". De moment, em té encuriosit un circuit que anomenen EXPRESS-WORKOUT, on hi ha unes màquines que funcionen amb sistema hidràulic, que t'obliguen a fer força en els dos sentits, tant de pujada com de baixada. No busco convertir-me en el "primo de Zumosol", però com a mínim m'ajudarà a cremar l'adrenalina que porto a dins. I el dia que pugui tornar a córrer tocarà dividir el temps i dedicar-ne una mica al gimnàs. És un canvi de xip de cara al futur. Funcionarà? Ja ho veurem.


AÑO NUEVO, DECISIONES: AL GIMNASIO
Navidades cortas o largas, según como lo mires.
Me gusta desconectar y he desconectado.
-Unos días en Barcelona, otros en París...pero al final todo me parece poco, demasiado rápido (a quién no le pasa???). Ya estoy en Madrid y hoy empiezo a trabajar. Vacaciones cortas.
-Despertarte cada día preguntándote cómo estará la rodilla y confiando que quizás podrás empezar a hacer alguna cosa...y darte cuenta de que no, de que todavía hay molestias y que, por lo tanto, se mantiene la impossibilidad de salir a correr. Es un calvario, para qué engañarnos. Vacaciones largas.
Pero yo no soy de esos que se sientan a esperar a que pase el tiempo y sucedan las cosas. He caminado mucho, me he dado muchos masajes...y he probado una tecnología (nueva para mí) que parece ser que ya hace tiempo que se utiliza a nivel de recuperación de lesiones: INDIBA, a grandes rasgos consiste en aplicar corrientes de alta frecuencia que activan los mecanismos de auto-recuperación que tiene el cuerpo. Axí es como te lo venden.Y yo, que no tengo nada que perder, lo pruebo. El resultado no ha sido tan evidente como me habría gustado pero la evolución es notable.
Notable, pero todavía sin poder correr.
Antes de saltar al ruedo hay un paso que, tarde o temprano tenía que dar. Una decisión 'dolorosa' que tenía que tomar: apuntarme a un gimnasio. Aquellos que me conocéis sabréis que odio los gimnasios, pero soy consciente de que necesito reforzar la musculatura que envuelve la rodilla, así como otros grupos musculares (espalda, abdominales...). Fortaleciendo un poco confío minimizar el riesgo de lesiones.
Al lado de casa han abierto un centro muy bonito, con un montón de máquinas que no tengo ni idea de para qué narices sirven. Pero lo iré descubrendo. Me he apuntado, por primera vez en mi vida. Yo, el "anti-gimnasios"!!! De momento me pica el gusanillo un circuito que llaman EXPRESS-WORKOUT, en el que hay unas máquinas que funcionan con sistema hidráulico, con lo cual te obligan a hacer fuerza en los dos sentidos, tanto de subida como de bajada. No busco convertirme en el "primo de Zumosol" pero, por lo menos, me ayudará a quemar la drenalina que llevo dentro. Y el día que pueda volver a correr, tocará dividir repartir un poco más el tiempo y dedicar una parte al gimnasio. Es un cambio de chip de cara al futuro. Funcionará? Habrá que verlo.

2 comentaris:

Guillem ha dit...

Òstia Sebas, no sabia que estaves fotut...

Jo estic intentant tornar poc a poc, però amb moltes molèsties als peus i sense veure-ho massa clar, i per això estic una mica allunyat dels blogs.

A veure si tenim sort i ho tirem endavant els dos!

Ànims!

Sebas Guim ha dit...

Doncs ens passa més o menys el mateix...Segur que ens en sortim. Faltaria més!!!
Molts ànims!!!
Gràcies!!!